Buona navigazione con NihilScio!  Pagina facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
Traduci in Latino (beta)
It En Es
Vocaboli trovati
confugere =si rifugiarono... intr., INDICATIVO Perfetto 3 pers. plur.
confugere = rifugiarsi Verbo attivo INDICATIVO Perfetto
confugere = rifugiarsi Verbo attivo INFINITO Presente
(Di seguito i dettagli)

di più...

- Coniugazione completa di confugere confugere = confugere: Verbo attivo INDICATIVO Perfetto
INDICATIVO significato
Perfetto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Io mi rifugiai
Tu ti rifugiasti
Egli/Ella/Esso si rifugiò
Noi ci rifugiammo
Voi vi rifugiaste
Essi/Esse/Loro si rifugiarono
INDICATIVO significato
Passato prossimo
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Io si sono rifugiati, si sono rifugiate
Tu mi ero rifugiato, mi ero rifugiata
Egli/Ella/Esso ti eri rifugiato, ti eri rifugiata
Noi si era rifugiato, si era rifugiata
Voi ci eravamo rifugiati, ci eravamo rifugiate
Essi/Esse/Loro vi eravate rifugiati, vi eravate rifugiate
INDICATIVO significato
Trapassato remoto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Io si furono rifugiati, si furono rifugiate
Tu mi sarò rifugiato, mi sarò rifugiata
Egli/Ella/Esso ti sarai rifugiato, ti sarai rifugiata
Noi si sarà rifugiato, si sarà rifugiata
Voi ci saremo rifugiati, ci saremo rifugiate
Essi/Esse/Loro vi sarete rifugiati, vi sarete rifugiate
significato
Presente
confugĕrerifugiars
significato
Presente
confugĕrerifugiars
Coniugazione di: confugio, confugis, confugi, , confugiturŭm, confugĕre
coniugazione: 3 - intransitivo - attiva
(Ita) = rifugiarsi, intr.,
  
(eng) = flee to,    have recourse to,   

(esp) = refugiarse,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego confugio
tu confugis
ille confugit
nos confugīmus
vos confugītis
illi confugiunt
Io mi rifugio
Tu ti rifugi
Egli/Ella/Esso si rifugia
Noi ci rifugiamo
Voi vi rifugiate
Essi/Esse/Loro si rifugiano
INDICATIVO
Imperfetto
ego confugiēbam
tu confugiēbas
ille confugiēbat
nos confugiebāmus
vos confugiebātis
illi confugiēbant
Io mi rifugiavo
Tu ti rifugiavi
Egli/Ella/Esso si rifugiava
Noi ci rifugiavamo
Voi vi rifugiavate
Essi/Esse/Loro si rifugiavano
INDICATIVO
Perfetto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Io mi rifugiai
Tu ti rifugiasti
Egli/Ella/Esso si rifugiò
Noi ci rifugiammo
Voi vi rifugiaste
Essi/Esse/Loro si rifugiarono
INDICATIVO
Passato prossimo
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Io si sono rifugiati, si sono rifugiate
Tu mi ero rifugiato, mi ero rifugiata
Egli/Ella/Esso ti eri rifugiato, ti eri rifugiata
Noi si era rifugiato, si era rifugiata
Voi ci eravamo rifugiati, ci eravamo rifugiate
Essi/Esse/Loro vi eravate rifugiati, vi eravate rifugiate
INDICATIVO
Trapassato prossimo
ego confugĕram
tu confugĕras
ille confugĕrat
nos confugerāmus
vos confugerātis
illi confugĕrant
Io si erano rifugiati, si erano rifugiate
Tu mi fui rifugiato, mi fui rifugiata
Egli/Ella/Esso ti fosti rifugiato, ti fosti rifugiata
Noi si fu rifugiato, si fu rifugiata
Voi ci fummo rifugiati, ci fummo rifugiate
Essi/Esse/Loro vi foste rifugiati, vi foste rifugiate
INDICATIVO
Trapassato remoto
ego confugi
tu confugisti
ille confugit
nos confugĭmus
vos confugistis
illi confugērunt, confugere...
Io si furono rifugiati, si furono rifugiate
Tu mi sarò rifugiato, mi sarò rifugiata
Egli/Ella/Esso ti sarai rifugiato, ti sarai rifugiata
Noi si sarà rifugiato, si sarà rifugiata
Voi ci saremo rifugiati, ci saremo rifugiate
Essi/Esse/Loro vi sarete rifugiati, vi sarete rifugiate
INDICATIVO
Piuccheperfetto
ego confugĕram
tu confugĕras
ille confugĕrat
nos confugerāmus
vos confugerātis
illi confugĕrant
Io si erano rifugiati, si erano rifugiate
Tu mi fui rifugiato, mi fui rifugiata
Egli/Ella/Esso ti fosti rifugiato, ti fosti rifugiata
Noi si fu rifugiato, si fu rifugiata
Voi ci fummo rifugiati, ci fummo rifugiate
Essi/Esse/Loro vi foste rifugiati, vi foste rifugiate
INDICATIVO
Futuro semplice
ego confugiam
tu confugies
ille confugiet
nos confugiēmus
vos confugiētis
illi confugient
Io mi rifugerò
Tu ti rifugerai
Egli/Ella/Esso si rifugerà
Noi ci rifugeremo
Voi vi rifugerete
Essi/Esse/Loro si rifugeranno
INDICATIVO
Futuro anteriore
ego confugĕro
tu confugĕris
ille confugĕrit
nos confugerĭmus
vos confugerĭtis
illi confugĕrint
Io si saranno rifugiati, si saranno rifugiate
Tu mi sia rifugiato, mi sia rifugiata
Egli/Ella/Esso ti sia rifugiato, ti sia rifugiata
Noi si sia rifugiato, si sia rifugiata
Voi ci siamo rifugiati, ci siamo rifugiate
Essi/Esse/Loro vi siate rifugiati, vi siate rifugiate
CONGIUNTIVO
Presente
ego confugiam
tu confugias
ille confugiat
nos confugiāmus
vos confugiātis
illi confugiant
Io mi rifugi
Tu ti rifugi
Egli/Ella/Esso si rifugi
Noi ci rifugiamo
Voi vi rifugiate
Essi/Esse/Loro si rifugino
CONGIUNTIVO
Imperfetto
ego confugĕrem
tu confugĕres
ille confugĕret
nos confugerēmus
vos confugerētis
illi confugĕrent
Io mi rifugiassi
Tu ti rifugiassi
Egli/Ella/Esso si rifugiasse
Noi ci rifugiassimo
Voi vi rifugiaste
Essi/Esse/Loro si rifugiassero
CONGIUNTIVO
Perfetto
ego confugĕrim
tu confugĕris
ille confugĕrit
nos confugerĭmus
vos confugerĭtis
illi confug;ĕrint
Io si siano rifugiati, si siano rifugiate
Tu mi fossi rifugiato, mi fossi rifugiata
Egli/Ella/Esso ti fossi rifugiato, ti fossi rifugiata
Noi si fosse rifugiato, si fosse rifugiata
Voi ci fossimo rifugiati, ci fossimo rifugiate
Essi/Esse/Loro vi foste rifugiati, vi foste rifugiate
CONGIUNTIVO
Piuccheperfetto
ego confugissem
tu confugisses
ille confugisset
nos confugissēmus
vos confugissētis
illi confugissent
Io si fossero rifugiati, si fossero rifugiate
Tu mi sarei rifugiato, mi sarei rifugiata
Egli/Ella/Esso ti saresti rifugiato, ti saresti rifugiata
Noi si sarebbe rifugiato, si sarebbe rifugiata
Voi ci saremmo rifugiati, ci saremmo rifugiate
Essi/Esse/Loro fossero rifugiati
CONDIZIONALE
Presente
ego confugĕrem
tu confugĕres
ille confugĕret
nos confugerēmus
vos confugerētis
illi confugĕrent
Io mi rifugierei
Tu ti rifugieresti
Egli/Ella/Esso si rifugerebbe
Noi ci rifugeremmo
Voi vi rifugereste
Essi/Esse/Loro si rifugerebbero
CONDIZIONALE
Passato
ego confugissem
tu confugisses
ille confugisset
nos confugissēmus
vos confugissētis
illi confugissent
Io sarei rifugiato
Tu saresti rifugiato
Egli/Ella/Esso sarebbe rifugiato
Noi saremmo rifugiati
Voi sareste rifugiati
Essi/Esse/Loro sarebbero rifugiati
IMPERATIVO 
Presente
confuge
confugite
Futuro
confugito
confugito
confugitote
confugiunto
rifugia
rifugiate

rifugerai
rifugerà
rifugerete
rifugeranno
INFINITO  
Presente
confugĕrerifugiars
INFINITO  
Perfetto
confugisseessersi rifugiato
INFINITO  
Futuro
, confugitururum esse, , confugitururam esse, , confugitururum esse, , confugitururos esse, , confugitururas esse, , confugiturura esseessere per rifugiarsi
GERUNDIO
confugiendi, confugiendo, confugiendum, confugiendo...di rifugiare
ad a rifugiare
rifugiare
da, con.. rifugiare
SUPINO
, confugiturŭma/ad rifugiare
PARTICIPIO significato
Presenteche rifugia
Maschile 
SingolarePlurale
Nom.confugiens
Gen.confugientis
Dat.confugienti
Acc.confugientem
Voc.confugiens
Abl.confugiente, confugienti...
confugientes
confugientium
confugientibus
confugientes
confugientes
confugientibus
Femminile 
Nom.confugiens
Gen.confugientis
Dat.confugienti
Acc.confugientem
Voc.confugiens
Abl.confugiente, confugienti...
confugientes
confugientium
confugientibus
confugientes
confugientes
confugientibus
Neutro 
Nom.confugiens
Gen.confugientis
Dat.confugienti
Acc.confugiens
Voc.confugiens
Abl.confugiente, confugienti...
confugientia
confugientium
confugientibus
confugientia
confugientia
confugientibus
PARTICIPIO significato
Futuroche rifugerà
Maschile 
SingolarePlurale
Nom., confugitururus
Gen., confugitururi
Dat., confugitururo
Acc., confugitururum
Voc., confugiturure
Abl., confugitururo
, confugitururi
, confugitururorum
, confugitururis
, confugitururos
, confugitururi
, confugitururis
Femminile 
Nom., confugiturura
Gen., confugitururae
Dat., confugitururae
Acc., confugitururam
Voc., confugiturura
Abl., confugiturura
, confugitururae
, confugitururarum
, confugitururis
, confugitururas
, confugitururae
, confugitururis
Neutro 
Nom., confugitururum
Gen., confugitururi
Dat., confugitururo
Acc., confugitururum
Voc., confugitururum
Abl., confugitururo
, confugiturura
, confugitururorum
, confugitururis
, confugiturura
, confugiturura
, confugitururis
Coniugazione di: confugitur, confugiebatur, , - ,
coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = rifugiarsi, intr.,
  
(eng) = flee to,    have recourse to,   

(esp) = refugiarse,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
confugitur
si rifugia
INDICATIVO
Imperfetto
confugiebatur
si rifugiava
INDICATIVO
Futuro semplice
confugietur
si rifugerà
CONGIUNTIVO
Presente
confugiatur
si rifugi
CONGIUNTIVO
Imperfetto
confugeretur
si rifugiasse
CONDIZIONALE
Presente
confugeretur
si rifugerebbe
Continua la ricerca sul web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021